Cançiçegi

co-admin Mesaj Sayısı : 25 Kayıt tarihi : 03/06/08

Cançiçegi

Erisilmez bir uçurumun kiyisinda, senden baska kimsenin farkinda olmadigi bembeyaz bir çiçektim ben. Sen ise, dört mevsim özlemini çektigim yagmur. Üstüme yagisini severdim, yapraklarimdan asagi akisini, her damlani içime çekisimi severdim. Bedenimde seni hissedisimi. Her damlan alip götürürdü beni adini bilmedigim, tanimadigim yerlere...

Sen yaginca susuzlugum dinerdi, biterdi kimsesizligim, dagilirdi ürpertilerim. Serin bir meltem degip geçerdi yapraklarima. Dünyalar benim olurdu, uçardim sevinçten. Günlerime, gecelerime; hiç kimsenin bilmedigi, fark etmedigi sicak bir sevgi dolardi. Sicak bir sevgi dolardi yüregime. Her çocuga gülümserdim; her kusa, her kelebege, her ariya gülümserdim...

Erisilmez bir uçurum kiyisinda rüzgarlara agit yakan, yalniz ve boynu bükük, bembeyaz bir çiçektim ben. Sen, bakislarinda sevdalar gizleyen, sevdalandigim, gözleri menekse rengi küçücük bir kizdin.. Adina Seher demistim, adina sevda, adina umut. Sevdam, umudum her seyimdin. Günüm, günaydinim, gülaydinligim seninle baslardi. Tek sevenim, tek sevdigimdin. Yagmurumdun sen; kurak günlere, ayaz gecelere inat. Hiç bitmeyen bir umut, özlem ve hazla beklerdim seni. Gelmedigin zaman boynumu büküp, kapar gözlerimi seni beklerdim. Özlemin umudum olurdu, umudum özlemin. Beklerdim, beklerdim bikmadan, usanmadan...
Çünkü seni seçmistim ben, sevdam, arkadasim olarak. Sevdani yüregime nakis nakis islemek için. Islemeliydim ki, firtinalar, boranlar içinde bile olsa kardelenler gibi açmasini ögrenmeliydim...

Umudumun bitip tükendigi anlar da oldu elbette zaman zaman. Seni beklerken, bekleyisin iskenceye dönüstügü zamanlar da olurdu. Günlerin yillara döndügü zamanlar olurdu. Ama hiç * etmedim, * etmedi yüregim. Çünkü seni delicesine seviyordum ve bu sevgimle mutluydum. Özlemine zor da olsa katlaniyordum bir umutla.

Sen beyaz bulutlarla gelirdin, bembeyaz gelinlikler içinde. Hayran hayran bakardim sana. Sen gelince ardindan gökkusagi gelirdi. Gökkusagina dönüsürdün rengarenk. Her renginde umutlarim vardi, hayallerim vardi. Canli, cansiz tüm varliklar kiskanirdi güzelligini... Sen, hayatima kattigim canim, gözbebegimdin. Ben de senin cançiçegindim. Gözlerime dolan bulut, üzerime yagan yagmurdun sen. Topraga saçtigim umudumdun. Havaydin, hayattin, suydun, sevgime bandigim gülaydinligimdin, günaydinimdin...

Yillar sonra simdi yine bekliyorum seni, bir umutla. Ama artik azalan hatta tükenen bir umutla... Ömrümün bütün dilimlerine kar yagiyor simdi. Kar da beyaz ama ben yine de direniyorum. Çikip gelmeni, üzerime yagmani bekliyorum. Bir zemheri mevsimiydi ayazda birakip gitmistin hayallerimi. Bak yine zemheri. Daglara kar yagiyor ama sen yoksun. Sen yoksun, acilara özlem yagiyor... Bak, kar yagiyor üstüme, iliklerime dek üsüyorum. Yine de yüregimde atesler yakiyorum. Dönersen ellerini isitirsin diye...

Unutmusum, içimdeki umutlarin beyazligini... Unutmusum mavi, yesil, al renkleri... Ne zaman bir yagmur sesi duysam, ne zaman bir su sesi, içimde sevgiler kanar, pinarlar kanar benimle. Sonra sen gelir dökülürsün içime, sen gelir dökülürsün gözlerime, kirpiklerim dökülür yollara. Gülaydinligin dogar üstüme. Iste o zaman dag dag özlem kesilirim, bulut bulut, hüzün hüzün..

Düstügüm her uçurumda sen varsin yanimda
seni tasidim içimde bir damla gözyasi gibi
bütün yildizlara ismini haykirdim, bütün gecelere
bir sen yoksun bir sen duymuyorsun bi-tanem

rüyalarimi hicran alir her gece gelmezsin
çagrilarim isyan olur her gece bilmezsin
sevdasini yüregime taht kurdugum nerdesin
bir sen yoksun bir sen bilmiyorsun bi-tanem

bil ki hep sana aktim bu sevdali nehirlerde
hep seni bekledim bu düstügüm yerlerde
ümit kervanlari bir bir gelip giderler de
bir sen gittin bir sen gelmiyorsun bi-tanem

Gel... Gel ki, sari papatyalar açsin, kir gülleri, kir menekseleri, kirkkanatlilar açsin. Yol alsin umuda nazli cerenler, ceylanlar, karda boranda yolunu yitirenler. Gel can gelsin solmus anilara. Bosalsin sicim sicim gözyaslari, irmak olsun susuz kalmislara; kardes olsun dostluklara, yüregimdeki merhamete... Gel... Gel ki, sevginle anlam bulsun duygular, gözlerimden topraga düsen damlalar....

Gelmeni istiyorum biten umutlari, yiten sevdalari diriltmen için, solan yapraklari yesertmen için.

Tüm ümitlerin tükendigi anda çikip gelmeni, üzerime yagmani bekliyorum. Bu sitemdir sanma. Bil ki, gelmezsen solup gidecegim, bitip tükenecegim. Bir daha bir daha hiç bir mevsim açmayacagim çiçeklerimi, gülümsemeyecegim gül yüzlü çocuklara, gül desenli baharlara, kirlara, ceylanlara... Gel!...

Nuri Can